Ένα χρόνο μετά την ανακάλυψη του σπηλαίου, στις 17 Σεπτεμβρίου 1960, κατά τη διάρκεια ερασιτεχνικής εξερεύνησης, η ομάδα, που την αποτελούσαν οι Χρ. Σαρηγιαννίδης, Κ. Σαρηγιαννίδης, Ι. Μαλκότσης, Ι. Στάθης, Β. Αβράμης και Στ. Χαντζαρίδης, εντόπισε ένα ανθρώπινο κρανίο σε εξαιρετική κατάσταση διατήρησης, καθώς ήταν καλυμμένο σε μεγάλο βαθμό με σταλαγμιτικό υλικό. Οι ερασιτέχνες εξερευνητές το αποκόλλησαν από τη θέση του αμέσως μετά την εύρεσή του, χωρίς να καταγραφεί η ακριβής του θέση. Σύντομα διαπιστώθηκε ότι ανήκε σε πρώιμη μορφή ανθρώπου με αρχέγονα ανατομικά χαρακτηριστικά, ένα εύρημα μοναδικό για τα έως τότε ελληνικά ανθρωπολογικά δεδομένα.